ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΜΑΣ
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΝΔΡΗ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΟΥ
ΣΚΕΦΘΗΚΑ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ
ΣΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ.
ΟΜΩΣ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΘΗΚΑ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΩ , ΝΑ ΠΝΙΞΩ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΟΥ ,
ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΞΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑΣ.
ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΚΟΨΑΝ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΣΤΕΡΗΣΑΝ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.